رویداد مسیر فرصت با همکاری بهزیستی و حمایت آبان‌تتر برگزار شد
رویداد مسیر فرصت برابر به منظور ترویج مسئولیت اجتماعی در حوزه خصوصی و ایجاد تعادل در اکوسیستم نوآورانه توسط بهزیستی استان تهران با همکاری آبان‌تتر در تاریخ چهارشنبه، ۲۹ آذر، در سالن صدف هتل هما برگزار شد.
این جلسه با هدف به اشتراک‌گذاری تجارب و دیدگاه‌های فعالان این صنعت در رابطه با پروژه‌های مسئولیت اجتماعی و جذب و استخدام نیروهایی که از سیستم بهزیستی جدا شده، آمورش‌های مناسب را دریافت کرده و به بازار کار وارد می‌شوند، برگزار شد.
در این رویداد، سخنرانانی مانند محمد نصیری (مدیرکل بهزیستی استان تهران)، مسعود طباطبایی (مدیرعامل دیجیکالا)، فرهاد فلاح (مدیرعامل آبان‌تتر)، محمد جواد ثابت (مشاوره حوزه مدیریت و منابع انسانی) و مدیرانی از ایرانسل، علی بابا، هلدینگ صبا ایده، پیوان و… حضور داشتند.
سرمایه انسانی، مهم‌ترین سرمایه بهزیستی
محمد نصیری، مدیرکل بهزیستی استان تهران در رویداد مسیر فرصت برابر خاطر نشان کرد: «سازمان بهزیستی دارای سرمایه‌های متعددی است ولی بالاترین سرمایه‌ای که ما در حال حاضر در بهزیستی داریم، سرمایه انسانی و مددجویان است. در استان تهران، نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر تحت پوشش بهزیستی هستند که حدود ۲۰۰ هزار نفر از این افراد مستمری دریافت می‌کنند و باقی آنها، خانواده این افراد هستند. این افراد به دلایل مختلف اقتصادی، فرهنگی و غیره در موضوع معیشت و استفاده از فرصت‌هایی که در جامعه برای آنها وجود دارد دچار عقب‌افتادگی هستند. اما این افراد گنج‌هایی هستند که اگر برای آنها موقعیت ایجاد شود، خروجی آنها، نیروی انسانی متخصص و متعهد است.»
او در ادامه توضیح داد: «در حال حاضر ما در سازمان بهزیستی این جامعه هدف را داریم اما به درستی به آنها توجه نشده است. این افراد با مشارکت شرکت‌ها می‌توانند آموزش داده شوند که در نهایت می‌توانند در بنگاه‌های اقتصادی به عنوان نیروهای انسانی متعهد فعالیت و به مجموعه‌ها کمک کنند. این بخش باید به عنوان مسئولیت اجتماعی در نظر گرفته شود. در این روند، سازمان، بنگاه اقتصادی و مددجو بهره می‌برند.»
مهم‌ترین مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها
محمد جواد ثابت، مشاور و مدرس حوزه مدیریت و منابع انسانی گفت: «آنچه که دنیا امروز در مورد مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها فکر می‌کند، از کجا شکل گرفته است؟ زمانی که دنیا صنعتی شد، مردم تشنه محصولات صنعتی بودند. پارچه به نوعی معجزه بود و زمانی که شرکت‌ها شروع به تولید آن کردند، از کودکان نیز استفاده می‌کردند تا هزینه آنها کمتر شود و کسی به آنها نیز ایرادی نمی‌گرفت. رسانه به معنای امروزی وجود نداشت و تفکری نبود که شرکت‌ها عواقب عملکرد خود را بپذیرند. در سال‌های حدود ۱۹۲۰ تا ۳۰ میلیاردرهای آمریکایی بخشی از پول خود را به افراد فقیر بخشیدند.»
او در ادامه اذعان داشت: «رویکرد ترحم کردن را به افراد نیازمند در این سال‌ها می‌توانیم مشاهده کنیم. از جنگ جهانی دوم به بعد و با منشور حقوق بین‌الملل و حقوق بشر، باعث شد که افراد تا حدودی به حق و حقوق قانونی افرادی که در شرکت‌ها کار می‌کنند، واقف شوند. میلتون فریدمن یکی از اقتصاددانان در آن سال‌ها مطرح کرد که مسئولیت اجتماعی بنگاه این است که سود بسازد. مهم‌ترین مسئولیت آنها نسبت به صاحبان سهام است. برای ۱۰ تا ۱۲ سال دنیا به میزان قابل توجهی تحت تاثیر این نظرات بود. اما پیتر دراکر در همان زمان مطرح کرد اگرچه مهم‌ترین مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها به سهامداران آنها است، اما در مقابل آثار منفی کارهایی که انجام می‌دهند مسئول هستند. یعنی اگر بنگاهی سود ایجاد می‌کند اما محیط زیست را نیز آلوده می‌کند، باید جلوی آن گرفته شود. مهم ترین مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها این است که سود ایجاد کند اما به جامعه صدمه نزند. اکنون شرکت‌ها باید به دنبال این باشند که خلق ارزش مشترک انجام دهند. بهزیستی یکی از مهم‌ترین نهادهایی است که شرکت‌ها می‌توانند با آن خلق ارزش مشترک انجام دهند.»
شما میتوانید پوشش این خبر را به صورت کامل در اینجا بخوانید.