ترفندهای کلاه‌برداران برای تطمیع و شناسایی قربانیان حساب‌های اجاره‌ای
کلاه‌برداران و شیادان از روش‌های مختلفی برای تطمیع افراد ناآگاه و در‌اختیار گرفتن حساب‌های بانکی آنان استفاده می‌کنند. می‌خواهیم بدانیم که درحال‌حاضر، این تبهکاران چه ترفندهایی را به‌کار می‌گیرند تا قربانیانشان را شناسایی کنند و اهداف مجرمانه خود را پیش ببرند.
انتشار گسترده آگهی استخدام مدیر یا کارگزار مالی
از ترفندهای قدیمی مجرمان برای ترغیب افراد به اجاره حساب‌های بانکی خود، تطمیع آنان با وعده‌هایی همچون استخدام است. کلاه‌برداران با انتشار گسترده آگهی‌های تبلیغاتی در بستر پیام‌رسان‌هایی همچون تلگرام یا وب‌سایت‌های خبری، مدعی می‌شوند که در قامت شرکت بین‌المللی در حال استخدام نیرو هستند. برای مثال، آنان می‌گویند که به‌دلیل تحریم‌های بین‌المللی، درآمدهایی خود را نمی‌توانند از داخل به خارج از کشور یا برعکس انتقال دهند و می‌خواهند با استخدام کارگزارانی، فرانید نقل‌وانتقال منابع مالی خود را تسهیل کنند.
کلاه‌برداران ادعا می‌کنند که قرار است کارگزاران استخدام‌شده بخشی از وجوه شرکتی فرضی را به حساب‌های شخصی‌شان واریز کنند تا بتوانند از آن به‌عنوان بودجه تنخواه برای رتق‌وفتق هزینه‌های جاری بهره ببرند.
بااین‌حال، در واقعیت نه از شرکتی خبری است و نه پای تحریم‌ها در میان است؛ بلکه این به‌اصطلاح کارگزاران قرار است عواید مالی ناشی از اعمال مجرمانه‌ای همچون قمار و قاچاق را به حساب‌های شخصی و سپس حساب‌های کلاه‌برداران منتقل کنند. دراین‌میان، گرچه درآمد بسیار ناچیزی نصیب قربانیان می‌رسد، آنان دیر یا زود در محضر مراجع قضایی باید در‌قبال تک‌تک تراکنش‌های حساب‌های اجاره‌داده‌شده خود پاسخ‌گو باشند.
همچنین بخوانید: حساب اجاره‌ای پدیده ای سودآور و خطرناک
دریافت وام ریالی با وثیقه رمزارزی
از دیگر طرح‌های شیادانه‌ای که به‌تازگی کلاه‌برداران اجرا می‌کنند، می‌توان به طرح ادعاهایی مانند «اعطای وام ریالی در‌قبال دریافت وثیقه رمزارزی» اشاره کرد. در این گونه از طرح‌ها، مجریانی به‌ظاهر موجّه مدعی می‌شوند که حاضرند در‌قبال دریافت سودی معقول، دارایی‌های رمزارزی کاربران را به‌عنوان وثیقه دریافت و معادل ریالی آن را در قالب وام به حسابشان واریز کنند.
در نگاه اول، هیچ رد پایی از عمل مجرمانه در این طرح به‌چشم نمی‌خورد؛ اما نکته مهم این است که فرد متقاضی وام، چگونه می‌تواند مطمئن شود که منابع ریالی وام‌دهنده از فعالیت‌های مجرمانه به‌دست نیامده است؟
پاسخ این است که هیچ راهی وجود ندارد؛ بنابراین، کاملا محتمل است که منابع مالی وام‌دهنده از ارتکاب اعمال مجرمانه حاصل شده باشد و آنچه در واقعیت رخ می‌دهد، این است که کاربر، رمزارزهای سالم خود را در ازای دریافت پول ناسالم در‌اختیار کلاه‌برداران می‌گذارد. سپس، کلاه‌برداران می‌توانند به‌سادگی رمزارزها را در صرافی‌های قانونی به پول تمیز تبدیل کنند و از آن بهره ببرند؛ حال‌آنکه وام‌گیرنده می‌مانَد و انبوهی از پول‌های کثیف و نامشروع و دیر یا زود برای پاسخ‌گویی به مطالبات مالباختگان احتمالی، به مراجع قانونی احضار می‌شود.
سپرده‌گذاری رمزارزی و دریافت سود ریالی
در برخی دیگر از طرح‌های کلاه‌برداری، تبهکاران ترفند اعطای سود ریالی در‌برابر سپرده‌گذاری رمزارزی را به‌کار می‌بندند. در این طرح‌ها، این‌طور القا می‌شود که افراد می‌توانند با افتتاح حساب و واریز رمزارزهای خود به آن، سود ریالی روزشمار فراتر از نرخ‌های متعارف بانکی دریافت کنند.
کاربران ناآگاه به طمع کسب سود در دام کلاه‌برداران می‌افتند و رمزارزهای خود را در قالب سپرده به آدرس‌های شیادان واریز می‌کنند. سپس، مجریان طرح کلاه‌برداری عواید مالی حاصل از اقدامات مجرمانه خود را با عنوان سود روزشمار به حساب کاربران منتقل و دارایی ریالی کثیف خود را به دارایی رمزارزی تمیز تبدیل می‌کنند.
همچنین بخوانید : پیامدهای حقوقی و کیفری اجاره حساب‌های بانکی
سخن پایانی
آمار و ارقام مراجع پولی و بانکی بین‌المللی نشان می‌دهد که حجم زیاد پول‌های کثیف بخش انکارناپذیری از گردش مالی اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهد. این مقدار در اقتصاد ایران، چند برابر میانگین‌های جهانی است و حتی عده‌ای از تحلیلگران آن را معادل ۱۲درصد از کل نقدینگی برآورد کرده‌اند؛ بنابراین، پای هزاران میلیارد پول‌شویی در میان است. این مبالغ کلان آن‌قدر وسوسه‌انگیز است که هر‌روز شاهد ابداع ترفندهای جدید کلاه‌برداران برای به‌دام‌انداختن قربانیان هستیم. ازاین‌رو، تنها یک روش برای شناسایی این نوع طرح‌ها وجود دارد و آن فهم این توصیه قدیمی است که می‌گوید: «پنیر مجانی، تنها در تله یافت می‌شود.» با این حساب، اگر با وعده درآمد ساده یا سود نامتعارف مواجه شدید، بدانید که دامی برای شما پهن شده است.
منبع: arzwork