توکن سوزی چیست و چرا انجام می‌شود؟
بدون شک رویای یک شبه پولدار شدن آرزوی همهی ماست و یکی از دلایل سرمایه‌گذاری افراد در زمینه‌های مختلف، دستیابی به همین رویاست. در سال های اخیر دنیای کریپتوکارنسی به عنوان یکی از حوزه‌های سرمایه‌گذاری عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان داد و سرمایه‌گذاران زیادی را به سودهای کلان رساند. هم‌زمان با رشد چشمگیر این حوزه و افزایش تعداد رمزارزها تعادل میان عرضه و تقاضا به هم خورد و اینجا بود که پدیده‌ای به نام توکن‌سوزی مطرح شد. اما توکن‌سوزی چیست و چرا انجام می‌شود؟ در این مقاله می‌خواهیم درباره این پدیده جالب و دلایل آن با هم صحبت کنیم با ما همراه باشید.
کوین سوزی چیست؟
واژه کوین‌سوزی احتمالاً مفهوم فیزیکی از ارزهای دیجیتال را در ذهن شما تداعی می‌کند، هرچند همهی ما می‌دانیم که این ارزها تنها در فرم مجازی وجود دارند. کوین‌سوزی پدیده‌ای است که توسط ماینر‌ها و توسعه‌دهندگان یک ارز دیجیتال انجام می‌شود. این افراد کوین‌ها و یا توکن‌ها را با دو هدف از چرخه خارج می‌کنند:
- کاهش نرخ تورم
- کاهش تعداد کل کوین‌های در گردش
کوین‌سوزی چگونه انجام می‌شود؟
در دنیای کریپتوکارنسی کنترل جریان توکن‌ها پس از استخراج آن‌ها کار دشواری است، ماینر‌ها و توسعه‌دهندگان برای خارج کردن توکن‌های چرخه ابتدا آن‌ها را در کیف پول خود ذخیره می‌کنند، سپس این توکن‌ها را به آدرسی غیر قابل دسترس با کلید خصوصی ارسال می‌کنند. بدون دسترسی به کلید خصوصی هیچ کس نمی‌تواند از توکن‌ها استفاده کند و یا آن‌ها را به آدرس دیگری منتقل کند. بنابراین کوین‌ها برای تمام سرمایه‌گذاران و تمام اهداف غیرقابل استفاده شده و به طور کامل از چرخه خارج می‌شوند.
پیشینه کوین سوزی در بازار های مالی
کریپتوکارنسی اولین حوزه‌ای نیست که در آن پدیده خرید محصول توسط سازنده و خروج آن از چرخه مطرح شده است.
در حقیقت این کار تا حد زیادی شبیه زمانی است که کمپانی‌ها محصولات استوک خود را در بازار بازخرید می‌کنند. در این فرآیند کمپانی‌ها بخشی از بودجه‌شان را به خرید اجناس و کالا‌های خود اختصاص می‌دهند، با این کار تعداد زیادی از محصولات آن‌ها از چرخه بازار خارج شده و کمیاب می‌شود.
طبق قانون عرضه و تقاضا با کاهش تعداد محصولات در بازار و ثابت ماندن تقاضا برای آن‌ها، قیمت هر محصول افزایش پیدا می‌کند و ارزش سهام کمپانی حفظ می‌شود.
ارزهای دیجیتال نیز چنین وضعیتی دارند، ماینر‌ها و توسعه‌دهندگان این ارزها امیدوارند با خارج کردن مرتب تعدادی از توکن‌ها از چرخه و کمیاب شدن آن‌ها باعث ارزشمند شدن هر چه بیشتر رمزارزها شوند.
الگوریتم اثبات سوختن (POB)
اثبات سوختن یا POB یکی از چندین الگوریتم مکانیزم اجماع است که توسط شبکه بلاک چین اجرا می‌شود. در این الگوریتم اطمینان حاصل می‌شود که تمام اعضای شبکه در خصوص صحت و اعتبار آن با یکدیگر به توافق برسند.
اثبات سوختن به نوعی مشابه الگوریتم اثبات کار(POW) در شبکه بیت کوین است با این تفاوت که در مکانیزم اثبات سوختن خبری از دستگاه‌های استخراج گران نیست، پس این روش از نظر اقتصادی به صرفه‌تر است. شاید تا الان این سوال برایتان مطرح شده باشد که چه نفعی به کاربران میرسد؟ در ادامه بررسی خواهیم کرد.
هر چند توکن سوزی یک روش بسیار مهیج است اما هیچ الزامی وجود ندارد که بعد از توکن سوزی افزایش قیمت رخ دهد!
کاربران در ازای سوزاندن کوین‌هایشان چه چیزی دریافت می‌کنند؟
این مکانیزم به کاربران اجازه می‌دهد تا ارزهای مجازی خود را بسوزانند سپس متناسب با تعداد ارزهای سوزانده شده به کاربران حق نوشتن بلاک داده می‌شود. اگر بخواهیم توصیف دقیق‌تری از ماجرا ارائه دهیم می‌توانیم این گونه بگوییم که کوین‌های سوزانده شده مانند سکو‌های استخراج هستند.
در این روش ماینر‌ها سکه‌های خود را می‌سوزانند و در ازای آن یک دکل استخراج خریداری می‌کنند، هر چه تعداد سکه‌های سوزانده شده بیشتر باشد دکل استخراج بزرگ‌تر خواهد بود. در نهایت ماینر‌ها با استفاده از این دکل‌ها عملیات استخراج بلاک‌ها را انجام می‌دهند.
همان طور که گفته شد برای سوزاندن کوین‌ها، ماینر‌ها آن‌ها را به یک آدرس غیر قابل مصرف ارسال می‌کنند. خوشبختانه این فرآیند به صرف انرژی و یا استفاده از منابع خاصی نیاز ندارد و حین اجرای آن شبکه فعال و سریع باقی می‌ماند.
فرآیند کوین سوزی می‌تواند با مشارکت سایر افراد شبکه نیز انجام شود، در این فرآیند کوین‌های سایر کاربران به زنجیره بلاک ماینر متصل می‌شود و سپس تمامی کوین‌ها یکجا سوزانده می‌شود، در نهایت ماینر و تمامی مشارکت‌کنندگان بصورت گروهی پاداش دریافت می‌کنند.
آیا ماینر‌ها همواره قادر به سوزاندن کوین‌های خود هستند؟
خیر برای رعایت تعادل و عدالت در جامعه ماینر‌ها کوین‌سوزی تنها در زمان‌های خاصی انجام می‌شود. مکانیزم اثبات سوختن در زمان‌هایی که استخراج انجام می‌شود تقریبا غیرقابل انجام است. این رویکرد منظم و دوره‌های خاص سوزاندن کوین‌ها باعث حفظ تعادل و ثبات در دنیای کریپتو کارنسی می‌شود و امکان رقابت سالم‌تر میان ماینر‌ها را فراهم می‌کند.
تاکنون کدام ارزهای دیجیتال توکن سوزی انجام دادند؟
تاکنون دو ارزدیجیتال معروف توکن سوزی انجام دادند که یکی از آن‌ها بیت کوین کش(BCH) و دیگری باینس کوین(BNB) است.
در ۲۰آوریل ۲۰۲۰ استخر antpool اعلام کرد که ۱۲٪ از حجم بیت کوین کش خود را به آدرسی غیرقابل دسترس ارسال کرده است. این بیت کوین‌ها در اثر اعتبار سنجی معاملات در استخر جمع‌آوری شده بود و با توجه به اینکه ۱۰٪ از اعتبار معاملات بیت کوین‌کش مربوط به این استخر است، مبلغ سوزانده شده حجم قابل توجهی از سرمایه استخر تلقی می‌شد. هدف antpool از انجام این کار کاهش نرخ تورم بیت‌کوین‌کش و افزایش ارزش آن بود که اتفاقا با موفقیت روبرو شد.
قبل از بیت‌کوین‌کش اولین ارزدیجیتالی که توکن سوزی انجام داد باینس کوین بود.
بنیان گذار بایننس تاکنون چندین بار با خبر توکن سوزی بایننس کوین توانسته بازار ارزهای دیجیتال را تحت تاثیر قرار دهد.
باینس کوین ارزدیجیتال مخصوص صرافی باینس است. طبق گزارشات بیش از ۱/۸ میلیون توکن BNB در چند هفته‌ی اول سال ۲۰۲۰ سوزانده شد. این پروسه بار دیگر در ماه آوریل تکرار شد و ۳۰ میلیون دلار دیگر توکن BNB سوزانده شد. ارزش این ارزدیجیتال نیز مانند بیت‌کوین‌کش به مرور زمان افزایش پیدا کرد و هم‌اکنون جزو ارزهای‌دیجیتال با عملکرد خوب محسوب می‌شود.
توکن سوزی چه ریسک‌هایی دارد؟
در حالت کلی می‌توان به دو ریسک مهم اشاره کرد:
۱-سوزاندن کوین‌ها لزوما باعث افزایش اعتبار کوین‌های در گردش نمی‌شود. در واقع می‌توان گفت که در این کار قطعیتی وجود ندارد و حتی ممکن است هیچ تغییر بخصوصی در قیمت‌ها رخ ندهد.
۲-این کار ممکن است تاثیر زیادی روی تعداد کل توکن‌های درحال گردش نداشته باشد چرا که عرضه آن‌ها به مقدار قابل توجهی نوسان دارد.
جمع‌بندی
توکن سوزی یکی از روش‌های جالب و در عین حال عجیب دنیای کریپتو کارنسی است. در حال حاضر صرافی باینس از طرفداران پروپاقرص این روش است و هر چند وقت یکبار به سوزاندن بخشی از کوین‌های خود اقدام می‌کند. همانند تمام روش‌ها این روش نیز مزایا و معایب خاص خود را دارد که از مزایای آن می‌توان به صرف هزینه اندک و عدم نیاز به تجهیزات اشاره کرد، از ایرادات مهم آن نیز عدم قطعیت در کسب نتیجه مطلوب است. در نهایت باید گفت که هیچ روشی بدون اشکال نیست و مهم تجربه و بررسی برآیند کار است.
منبع: اینوستوپدیا