فرق بین بیت کوین و ارزهای سنتی مثل دلار

در طول تاریخ بشر، پول اشکال مختلفی به خود گرفته است. مبادله کالا، اشیاء فیزیکی مانند سنگ یا صدف، فلزات گرانبها، اسکناس ها، پول های کاغذی، پول دیجیتال و در نهایت ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مانند بیت کوین.

با گذشت زمان، مردم متوجه مطلوب ترین ویژگی هایی شدند که پول باید داشته باشد. برای اینکه ارز مفید و راحتی باشد، باید:

• قابل تقسیم باشد: بتوان آن را به قطعات کوچکتر تقسیم کرد تا برای مصارف خاصی مانند پرداخت مبلغ مشخص یا پرداخت های خرد استفاده شود.
• غیرقابل مصرف باشد: نتوان آن را برای اهدافی غیر از مبادله ارزش مصرف کرد.
• قابل حمل باشد: بتوان آن را به راحتی حمل کرد.
• بادوام باشد: در طول زمان یا در شرایط خاص فرسوده نشود یا ارزش خود را از دست ندهد.
• ایمن باشد: نتوان آن را جعل کرد.
• به راحتی قابل انتقال باشد.
• کمیاب باشد: نتوان آن را بدون پایان تکرار کرد.
• قابل تعویض باشد: هر قطعه ارزش یکسانی با معادل خود داشته باشد.
• قابل تشخیص باشد: به عنوان وسیله مبادله شناخته شده و پذیرفته شده باشد.

تفاوت‌های مهم بیت کوین و ارزهای سنتی:

• کنترل: بیت کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است، به این معنی که هیچ شخص یا نهادی آن را کنترل نمی‌کند. در مقابل، ارزهای سنتی توسط نهادهای متمرکز مانند بانک مرکزی، بانک تجاری و دولت کنترل می‌شوند.
• استقلال: بیت کوین مستقل از هر شخص یا نهادی است. در مقابل، ارزهای سنتی وابسته به نهادهای متمرکز هستند.
• هزینه تراکنش: بیت کوین دارای هزینه تراکنش بسیار کم یا رایگان است. در مقابل، ارزهای سنتی دارای هزینه تراکنش بالایی هستند.
• زمان تراکنش: بیت کوین دارای زمان تراکنش سریع است. در مقابل، ارزهای سنتی دارای زمان تراکنش کندی هستند.
• نظارت و اشتراک‌گذاری داده: بیت کوین از نظارت و اشتراک‌گذاری داده جلوگیری می‌کند. در مقابل، ارزهای سنتی شامل نظارت و اشتراک‌گذاری داده بر روی تمام تراکنش‌ها هستند.
• پشتوانه: بیت کوین هیچ پشتوانه‌ای ندارد. در مقابل، ارزهای سنتی دارای پشتوانه‌ای مانند طلا، اوراق قرضه دولتی و غیره هستند.
• قابلیت برنامه‌ریزی: بیت کوین یک ارز دیجیتال قابل برنامه‌ریزی است. این بدان معنی است که تراکنش‌های بیت کوین می‌توانند به قراردادهای هوشمند یا سایر برنامه‌هایی متصل شوند که تنها پس از برآورده شدن شرایط خاصی اجرا می‌شوند. در مقابل، ارزهای سنتی قابل برنامه‌ریزی نیستند.
• موارد استفاده جدید: بیت کوین امکان استفاده از موارد جدیدی مانند قراردادهای هوشمند، بیمه قراردادها و غیره را فراهم می‌کند. در مقابل، ارزهای سنتی محدود به نقل و انتقال وجه هستند.

هنگامی که از تفاوت بیت کوین و دلار سوال می شود، اکثر مردم به شما خواهند گفت که بیت کوین پشتوانه ای ندارد. این کاملا درست نیست: در حالی که بیت کوین واقعاً هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد، دلار نیز پشتوانه ای ندارد. از لحاظ تاریخی، تا سال ۱۹۷۱، اکثر ارزها پشتوانه کالایی داشتند، معمولاً طلا یا نقره. این دیگر رایج نیست. همچنین، برای این استدلال که هر بیت کوین چون با مقدار برق مصرف شده در هنگام استخراج آن پوشش داده می شود، جای زیادی وجود دارد.

در مجموع، بر خلاف ارزهای سنتی، بیت کوین:

• هیچ مرجع مرکزی ندارد که ادعا کند از پول پشتیبانی می کند.
• به دلیل کمبود مصنوعی در معرض تورم است، در حالی که بانک های مرکزی می توانند در هر زمان پول بیشتری چاپ کنند.
• هر تراکنش برای همیشه در یک دفتر کل عمومی غیرقابل تغییر ثبت می شود.
• نیاز به پرداخت کارمزد تراکنش به ماینرها دارد که مانند پرداخت مالیات به دولت عمل می کند، با این تفاوت که مالیات ها قابل فرار هستند در حالی که تکمیل انتقال بدون پرداخت کارمزد در بلاکچین غیرممکن است.
• تراکنش ها از طریق اینترنت انجام می شوند و شامل آدرس های عمومی هستند، در حالی که تراکنش های نقدی ناشناس هستند و هیچ ردپایی از خود به جای نمی گذارند.

بسیاری از مردم بیت کوین را گام بعدی در تکامل پول می نامند. از آنجایی که ما قبلاً پولی مانند بیت کوین نداشته ایم، طبیعی است که مفهوم آن را زیر سوال ببریم و آن را با ارزهای سنتی مقایسه کنیم. امیدوارم اکنون تفاوت‌های کلیدی بین بیت کوین و پول متداول را بدانید. اگر این مقاله را دوست داشتید، فراموش نکنید که آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.