قیمت (DASH) امروز ۲ دی ۱۴۰۳

احتمالا در مورد دَش (Dash)، این رمزارز هیجان انگیز، چیزهایی شنیده‌اید و می‌خواهید بیشتر در موردش بدانید.
در این راهنمای جامع قصد داریم به تعدادی از سوالاتی که در مورد ارز دیجیتال دش وجود دارد پاسخ دهیم.
رمزارز دش در سال ۲۰۱۴ عرضه شد. حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید نام این کوین دو بار قبلا عوض شده که در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت.
در این مقاله ، توضیح می‌دهیم که ارز دش چیست، چه ویژگی خاصی دارد و تراکنش‌های آن چگونه انجام می‌پذیرند.
علاوه بر این، در مورد اینکه امنیت رمزارز دش نیز صحبت می‌کنیم.
پس از خواندن این مقاله  شما به درک خوبی از رمزارز دش، و همچنین کاربردها و ویژگی‌هایش دست خواهید یافت.
نام ابتدایی دش (آن را با dashcoin اشتباه نگیرید)، Darkcoin  بود، اما ایجادکنندگان آن تصمیم گرفتند تا نشان تجاری (برند) جدیدی را برایش انتخاب کنند تا از طریق کسی تصور نکند که ارز رمزی مزبور با کارهای مجرمانه در ارتباط است. دش، یک ارز رمزی متمرکز بر حریم شخصی است که می خواهد از ماهیت مبتنی بر نام مستعار بیت کوین فاصله بگیرد و به یک نمونه ناشناس از پول‌های نقد الکترونیکی تبدیل شود.

دش، این کار را از طریق تعامل با یک گره اصلی انجام می‌دهد. گره اصلی فرق خیلی زیادی با گره هایی که شبکه Tor را اداره میکنند، ندارد.  Tor شبکه ای در داخل وب عمیق است که تنها می توان از طریق یک مرورگر خاص به آن دست یافت.
ایده اصلی در اینجا آن است که هر تراکنش به یک گره اصلی فرستاده می شود. در آنجا تراکنش ها باهم دسته بندی می‌شوند و بعد از امضای رمزنگاری وارد زنجیره بلوکی می‌شوند. خروجی‌ها، اطلاعات زیادی را در اختیار کسی قرار نمی‌دهند و به همین دلیل، ناظر غیرخودی نمی‌داند که چه کسی، چه چیزی را برای چه فردی ارسال کرده است و تنها چیزی که دستگیرش می شود این است که گروهی از کوین ها از جانب کاربران مختلف برای گره اصلی فرستاده شده اند و همین تعداد کوین نیز از گره اصلی بیرون آمده و به سایر اعضاء تحویل داده شده اند. پایه و اساس این فناوری را که به Darksend معروف است، فناوری بیت کوینی CoinJoin تشکیل می دهد که کارش مخلوط کردن تراکنش‌های بیت کوین جهت مخفی ساختن مبدأ و مقصد آنهاست.
اگرچه نمی‌توان ادعا کرد که دش، ناشناس تر از بیت کوین است اما از همان مشکلاتی که مرورگر وب عمیق Tor، با آنها دست و پنجه نرم می‌کند رنج می‌برد؛ میزان موفقیت شبکه به قابل اعتماد بودن گره ها بستگی دارد. شاید همین که خریدها را از دید طرف‌های علاقه‌مند معمولی مخفی کنیم، کفایت کند اما هیچ تضمینی وجود ندارد که فرایند شست‌وشو (مخفی نگه داشتن منبع اصلی) بتواند جلوی یک نهاد تخصصی و کاملاً تأمین مالی شده را که مصمم به فهمیدن نحوه خرج کردن دش توسط کاربران است، بگیرد.
همانند اکثر ارزهای رمزی ناشناس دیگر، در اینجا نیز اغلب مردم این احتمال را مطرح می‌کنند که بازارهای تاریک به دلیل ویژگی های حریم شخصی بیشتر موجود در دش، از آن استفاده خواهند کرد. حتی از نظر کسانی که علاقه ای به خرید کالاهای غیرقانونی ندارند، این تصور که بازارهای تاریک، دش را مورد استفاده قرار می دهند، آزاردهنده است زیرا افزایش تقاضا از جانب بازارهای زیرزمینی فعال، می تواند میزان تقاضای کل را بالا ببرد و به افزایش قیمت دش منتهی شود که شبیه به همان اتفاقی است که در روزهای اول زندگی بیت کوین رخ داده بود. البته اکثر بازارهای تاریک همچنان بیت کوین را به عنوان ارز منتخب خود به کار می‌گیرند.
در حال حاضر دش تلاش می‌کند تا این ذهنیت را از بین ببرد. از نظر توسعه دهندگان دش، حفظ حریم شخصی افراد فی‌نفسه، جرم تلقی نمی‌شود و دلایل قانونی بسیاری برای دور نگهداشتن تراکنش‌های مالی از دید عموم جامعه وجود دارند. بزرگترین ویژگی دش، هنوز هم به قابلیت های حریم شخصی آن برمی‌گردد اما به نظر می‌رسد دارد رابطه خوبی را با جامعه رمزی جریان اصلی برقرار می کند.

تاریخچه کوتاه دش

دش به عنوان یک فورک از بیت کوین و لایت کوین آغاز به کار کرد. دش با تاکید بر حفظ حریم خصوصی و سرعت در تراکنش، ابتدا معروف به کوینی برای تراکنش های غیرقانونی بود. در اوایل معرفی آن، این کوین با نام ایکس کوین XCoin شناخته شده بود، سپس نام آن خیلی زود به دارک کوین تغییر پیدا کرد، سپس به این ایده پرداختند که ویژگی های حریم خصوصی دش می‌تواند برای پنهان کردن تراکنش هایی که جزییات کاملی ندارد استفاده شود. با میل بر جدا شدن از انجمن دارک کوین، این جامعه به اسم نهایی دش (Dash) تغییر نام پیدا کرد که از دو واژه (digital cash) یا پول نقد دیجیتال برگرفته شده است.

روزهای اولیه دش، با طراحی و ساخت معماری دوجانبه منحصر به فرد این ارز سپری شد که سرعت بالای تراکنش و ضرورت ترکیب کوین ها برای حفظ حریم خصوصی را تسهیل می‌بخشد. پس از آن دش یک سیستم نظارتی غیرمتمرکز ایجاد کرد که به کاربران اجازه می‌دهد تا بر روی توسعه های پیشنهادی شبکه رای دهند.

در دنیای تجارت و شرکت ها، داشتن سابقه سه سال و نیم، نوپایی شرکت را نشان می‌دهد. با این حال در دنیای نوظهور و در حال رشد ارز دیجیتال، دش یکی از قدیمی های این عرصه می‌باشد. دش یکی از با ثبات ترین ارزهای دیجیتال در بازار را ارائه می‌دهد. این ثبات به دلیل کاربران جامعه بسیار فعال دش می‌باشد. این کاربران هزاران موضوعات و نظرات را در مورد دش در سایت رددیت و بیت کوین تاک ایجاد کرده اند و پروژه های زیادی را به اشتراک گذاشته اند. از زمان ایجاد این کوین، دش به طور مداوم گره ها (نودها) را به شبکه خود اضافه کرده است و با این افزایش، اعتماد و امنیت را بالا می برد.

این ارز دیجیتال چگونه کار می کند

دش فورک کدبیس بیت کوین است و تلاش کرده ضعف های آن را بپوشاند یعنی سرعت بالاتر، حریم خصوصی بیشتر و کارمزد کمتر.

ساختار بلاک چین دش دو لایه است و در لایه نخست همانند بیت کوین ماینرها حضور دارند و تراکنش های معمولی پردازش می شود و بلاک ها ۲ مگابایت حجم دارند و در هر ۲/۵ دقیقه ماین می شوند. پاداش ماین ۳/۱۱ دش است که هر سال کاهش می یابد.

ماینرها ۴۵ درصد پاداش بلاک را دریافت می کنند و ۴۵ درصد مابقی مربوط به مسترنودها با عملکردهای خاص در لایه دوم است. در این لایه تراکنش های فوری Instant send و کاملا خصوصی private send توسط مسترنودها پردازش می شود. برای مسترنود شدن دستکم ۱۰۰۰ دش در کیف پول مورد نیاز است.

ده درصد باقیمانده پاداش استخراج مربوط به توسعه دهندگان آن است. الگوریتم اجماع دش اثبات کار POW و تابع هش آن X۱۱ است. حداکثر مقدار دش ۱۸۹۰۰۰۰۰ خواهد بود که حدود ۹ میلیون آن در چرخه وجود دارد.

این ارز در کیف پول های رسمی دسکتاپ و موبایل دش همچنین کیف پول های الکتروم، اکسودوس، کوینومی، جکس و کیف پولهای سخت افزاری مانند لجرنانو قابل ذخیره سازی است. کوچکترین واحد دش duff  است که هر ۱۰۰ میلیون از آن برابر یک دش است. در حال حاضر، قیمت هر دش ۹۴ دلار است و با ۸۵۰ میلیون دلار در رتبه ۱۵ بازار رمز ارزها قرار دارد. دش در سایت خود dash.org از زبان فارسی نیز پشتیبانی می کند.

تعداد واحد‌های ارزی

دش به گونه ای طراحی شده است که فقط تا ۱۸ میلیون واحد از آن وجود داشته باشد. دش هم با کمی تفاوت نسبت به بیت کوین مبتنی بر استخراج است و پس از استخراج ۱۸ میلیون واحد دیگر از آن تولید نخواهد شد. پیشبینی می‌شود که استخراج ۱۸ میلیون واحد تا سال ۲۳۰۰ طول بکشد.

استخراج دش هر سال سخت تر می‌شود و پاداش استخراج آن هر سال در حدود ۷.۱ درصد کاهش می‌یابد. بلاک ها در بلاک چین دش هر ۲.۵ دقیقه ساخته می‌شوند که حدود ۴ برابر از بیت کوین سریع تر است.

مهمترین ویژگی‌های دش

دش ویژگی‌های بسیاری دارد که آن را نسبت به سایر رمزارزها مانند بیت‌کوین و لایت‌کوین متمایز می‌کند.

این سه ویژگی دش را تبدیل به ارزی برتر برای انجام تراکنش به شیوه ای محرمانه‌تر و سریع‌تر می‌کند:

• مسترنودها
• تراکنش‌های خصوصی
• ارسال فوری

مسترنودها (Masternodes)

روی بلاکچین بیت‌کوین استخراج کنندگانی وجود دارند که تراکنش‌های انجام شده را تائید می‌کنند و در ازای آن پاداشی به ازای کار خود دریافت می‌کنند. به همین شکل، روی بلاکچین رمزارز دش نیز استخراج کنندگانی وجود دارند، اما این سیستم در دش شامل دو قسمت است – مسترنودها و استخراج کننده‌ها.

یک کاربر باید حداقل ۱۰۰۰ دش در حساب خود داشته باشد تا تبدیل به یک مسترنود شود. مسترنودها سرورهای ویژه‌ای هستند که عملکردهای حیاتی شبکه ارز دش را انجام می‌دهند. آنها مسئول پردازش تراکنش‌های خصوصی (ارسال خصوصی)، تراکنش‌های فوری (ارسال فوری)، مدیریت و همچنین سیستم خزانه (treasury system) هستند.

این مسترنودها امنیت شبکه را بهبود بخشیده و باعث می‌شوند تراکنش‌ها به سرعت تراکنش‌هایی که با پول نقد انجام می‌شود تایید شوند. این مسئله برای مسترنودها مستلزم صرف زمان و تلاش است، به همین علت شبکه نیز به آنها پاداش می‌دهد.

یک مسترنود ۴۵ درصد تمام پاداشی را که توسط استخراج کوین دش به دست می‌آید دریافت می‌کند. درواقع، هر کوین دش تازه‌استخراج‌شده به این ترتیب تقسیم می‌شود:

• ۴۵ درصد به استخراج کنندگان میرسد (۰.۴۵ ارز دش)
• ۴۵ درصد به مسترنودها میرسد (۰.۴۵ ارز دش)
• ۱۰ درصد برای تامین بودجه پیشرفت‌های بعدی شبکه کنار گذاشته می‌شود (۰.۱ ارز دش)

سیستم منحصر به فرد مسترنودها به دش کمک می‌کند تا دو مزیت بزرگ را در اختیار کاربران شبکه قرار دهد. در ادامه به این دو مزیت خواهیم پرداخت.

ارسال خصوصی (PrivateSend)

یکی از مشکلات بلاک‌چین بیت‌کوین، عمومی بودن آن است، به این معنی که اگر شما یک تراکنش بیت کوین انجام دهید، هر فردی در دنیا که به اینترنت دسترسی داشته باشد می‌تواند این اطلاعات را در مورد تراکنش شما بداند:

• آدرس عمومی فرستنده و گیرنده در هر تراکنش بیت کوین
• مبلغ این تراکنش
• تراکنش‌های سابقی که از این آدرس ارسال و دریافت شد

مشکل همینجاست!

تراکنش‌های بیت کوین شبیه به تراکنش‌های ارزهای فیات نیستند که در آنها فقط طرفین درگیر از جزئیات هر تراکنش آگاه باشند.

برخلاف بیت‌کوین، دش سرویسی به نام ارسال خصوصی ارائه می‌دهد که تراکنش‌ها را محرمانه‌تر می‌کند. به خاطر همین ویژگی، تراکنش‌های دش قابل ردیابی نیستند و هویت کاربران در دسترس تمام افراد دنیا نیست. همانطور که پیش از این اشاره کردیم، مسترنودها انجام تراکنش‌های خصوصی را ممکن می‌کنند.

حتی اگر تراکنش‌های شما قانونی باشند (که امیدواریم باشند!)، آیا دلتان می‌خواهد بقیه دنیا هم همه چیز را در مورد آنها بدانند؟ به احتمال قوی پاسخ شما “نه” خواهد بود!

این درواقع یکی از مزیت‌های بزرگ دش در مقایسه با بیت کوین است.

این همان مزیتی است که باعث می‌شود ارز دش تعویض‌پذیر (fungible) شود. اما تعویض پذیری (fungibility)  چیست؟

ارزهای فیات سنتی (مانند دلار، یورو، یا ین) همگی تعویض پذیر هستند، به این معنا که دو اسکناس ۱۰ هزارتومانی را می‌توان با هم عوض کرد. هیچ تفاوتی بین ارزش اسکناس ۱۰ هزارتومنی که در جیب من وجود داشت با اسکناس ۱۰ هزارتومانی که شما دارید وجود ندارد.

هیچ فرقی درست مثل یک اونس طلا که می‌توان آن را با یک اونس طلا از عیاری مشابه تعویض کرد.

این مفهوم شامل بیت کوین نمی‌شود. زیرا تراکنش‌های بیت کوین قابل ردیابی هستند و ممکن است فردی بیت کوینی که در یک معامله غیرقانونی در گذشته استفاده شده را نپذیرد.

اما از آنجا که تراکنش‌های ارز دش را نمی‌توان ردیابی کرد، تاریخچه آنها ناشناخته است و این مسئله تمام کوین‌های دش را برابر و تعویض پذیر می‌کند.

ارسال فوری (InstantSend)

به طور میانگین، حدود ۱۰ دقیقه زمان می‌برد تا یک تراکنش بیت کوین یک تاییدیه (confirmation) دریافت کند. با این حال، یک تراکنش در سیستم بانکی تقریبا بصورت لحظه‌ای انجام می‌شود. تفاوت بین این دو زمین تا آسمان است!

این مسئله مقیاس‌پذیری و پذیرش عمومی بیت کوین را زیر سوال برده است، و دش این مشکل را با ارائه سرویسی ویژه به نام “ارسال فوری” رفع کرده است.

با استفاده از ارسال فوری، تراکنش‌های دش فورا توسط شبکه مسترنود تائید می‌شوند.

سرویس ارسال فوری هزینه‌ای به تراکنش‌های معمول دش اضافه می‌کند. یک تراکنش معمول دش حدود ۲.۵ دقیقه طول میکشد تا تائید شود که باز هم نسبت به تائید ۱۰ دقیقه‌ای بیت کوین پیشرفت محسوب می‌شود.

اما چه کسی دلش میخواهد ۲.۵ دقیقه در مغازه خاروبارفروشی منتظر بماند تا پولی پرداخت کند؟ هیچ کس! به همین خاطر با پرداخت هزینه تراکنشی اندک، می‌توانید از مسترنودها بخواهید تایید تراکنش شما را در چند ثانیه انجام دهند.

این سه ویژگی مفید مزایای خارق العاده ارز دش نسبت به بیت‌کوین و لایت‌کوین هستند. اما علاوه بر اینها، هنوز چیزهای دیگری هستند که ارز دش را نسبت به سایرین متمایز می‌کنند. در ادامه به این موارد خواهیم پرداخت.

پروتکل خودگردانی (Self-Governing) و تامین سرمایه خودی (Self-Funding)

در بیت کوین، هنگامی که یک بلاک استخراج می‌شود، ۱۰۰ درصد پاداش به استخراج کننده (یا استخراج کنندگان) می‌رسد. با این حال، در دش، ۱۰ درصد پاداش استخراج به شبکه دش بازمی‌گردد.

این مقدار به بودجه‌ای که برای رشد و پیشرفت ارز دش مورد نیاز است اضافه می‌شود. ارز دش با این روش می‌تواند سرمایه لازم برای رشد و پذیرش بیشتر خود را فراهم آورد.

حال چه کسی برای این بودجه تصمیم می‌گیرد؟

تصمیم گیری برای نحوه صرف کردن این بودجه باز هم به شیوه‌ای دموکرات انجام می‌گیرد که در آن اعضای شبکه دش می‌توانند به نفع یا علیه پیشنهادات ارائه شده و توضیح داده شده در dash.org رای بدهند.

بنابراین همه در جامعه ارز دش فرصت ابراز نظر و مشارکت در توسعه دارند. اهمیت این مسئله زمانی آشکار می‌شود که به یاد آوریم بلاک‌چین یک تکنولوژی مدرن است که پیش از فراگیر شدن احتیاج به توسعه‌ای مداوم دارد.

همانطور که میبینید، ارز دش پیشرفت‌های بسیاری هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ مدل کسب و کار شبکه عرضه می‌کند. به این دلیل ارز دش یکی از برترین رمزارزهاست.

حال که می‌دانیم دش چیست و چه برتری‌هایی دارد، بیایید فراتر رفته و نگاهی به چگونگی انجام تراکنش‌های دش بیندازیم.

تراکنش‌های دش چطور انجام می‌شوند؟

تصور کنید شما در حال حاضر یک ارز دش دارید و آن را در والت (wallet) دش خود ذخیره کرده‌اید. ابتدا، دو مسئله مهم را باید در مورد والت دش خود بدانید:

آدرس عمومی (public address): آدرس عمومی خود را به عنوان شماره حساب بانکی‌تان در نظر بگیرید. آدرس عمومی ترکیبی تصادفی از حروف و اعداد است که شما می‌توانید با هر کسی که بخواهد برای شما مبلغی بفرستد به اشتراک بگذارید.

کلید خصوصی (private key): کلید خصوصی خود را رمز کارت بانکی‌تان در نظر بگیرید که تحت هیچ شرایطی آن را با کسی به اشتراک نمی‌گذارید. کلید خصوصی نیز ترتیبی تصادفی از کاراکترهاست که برای دسترسی به والت دش خود و انجام تراکنش‌ها به آن احتیاج دارید.

فرض کنید که می‌خواهید یک دش برای دوست‌تان بهرام بفرستید. برای انجام این تراکنش باید مراحل زیر را طی کنید.

• با کلید خصوصی خودتان والت‌تان را امضا می‌کنید و یک کوین دش به آدرس عمومی بهرام می‌فرستید.
• استخراج کنندگان دش تراکنش شما را به بلاکی، که حاوی گروهی از تراکنش‌های ارز دش با چارچوب زمانی مشابه است، اضافه می‌کنند.
• اگر سرویس ارسال فوری را انتخاب کنید، تراکنش شما فورا توسط مسترنودها تائید می‌شود. در غیر این صورت، تائید تراکنش شما توسط یک استخراج کننده معمولی در بازه زمانی دو یا سه دقیقه‌ای صورت می‌پذیرد.
• وقتی این تائیدیه انجام شد، بقیه استخراج‌کنندگان از این تائید تراکنش مطلع و نتایج کار استخراج‌کنندگانی که این تراکنش را تائید کردند را دوباره چک می‌کنند تا مطمئن شوند که هیچ اشتباهی رخ نداده و تراکنش صحیح است.
• در این زمان است که یک کوین دش از حساب شما به حساب بهرام منتقل می‌شود.
• یک تراکنش روی شبکه دش به این صورت انجام می‌گیرد.

پیش از خرید دش یا هر رمزارز دیگری، بهتر است از پتانسیل آن در آینده آگاه شوید. سرمایه‌گذاری کورکورانه در ارزهای دیجیتال بسیار خطرناک است. شما پولی که برای سرمایه گذاری در این بازار غیرقابل پیش بینی هزینه می‌کنید را به زحمت به دست آورده‌اید، پس بسیار مراقب باشید. ارزهای دیجیتال دارای ریسک و نوسان قیمت زیادی هستند.

پتانسیل‌های ارز دیجیتال دش

در طول سال ۲۰۱۷، دش از نظر رشد قیمت بسیار عالی عمل کرد. اگر در ابتدای ۲۰۱۷، شما ۱۰ دلار روی دش سرمایه گذاری کرده بودید، این مبلغ در آخر سال ۲۰۱۷ به ۱۵۰۰ دلار تبدیل می‌شد، رشدی حدود ۱۴۹۰۰ درصد در طول کمتر از یک سال! دیوانه‌وار است، نه؟

حتی از دیدگاه برخی کارشناسان، ارز دش یکی از مقبول‌ترین رمزارزها محسوب می‌شود.

یکی از دلایل شهرت رمزارز دش حل کردن دو مشکل اصلی بیت کوین است: عدم وجود حریم خصوصی و سرعت پایین تراکنش‌ها.

به دو دلیل زیر، دش اساسا رمزارزی قوی است:

• همانطور که پیش از این اشاره شد، بهبود در سرعت و فضای خصوصی این شبکه مزیتی مهم نسبت به بیت کوین محسوب می‌شود.
• از دید یک سرمایه گذار، ادامه‌دار بودن پیشرفت تکنولوژی یک رمزارز حائز اهمیت است. خوشبختانه، ارز دش سیستمی خودگردان دارد که سرمایه لازم برای توسعه‌های بعدی را جمع آوری می‌کند.
  تکنولوژی شبکه دش به طور مداوم در حال پیشرفت و همچنین افزایش تعداد کاربران خود است، هر دو ویژگی تضمین آینده‌ای درخشان برای این ارز هستند.

مسائل دیگری نیز هستند که دش را تبدیل به یک ارز دلخواه می‌کنند.

اما باید مراقب برخی فاکتورهایی که می‌توانند جلوی رشد این ارز را بگیرند نیز باشید، بطور مثال:

• منتقدین ارز دش می‌گویند این شبکه حقیقتا غیرمتمرکز نیست زیرا بسیاری از عملکردهای مهم شبکه توسط مسترنودها صورت می‌پذیرد. اگر کسی اکثریت مسترنودها را تحت کنترل بگیرد، احتمالا می‌تواند شبکه دش را نیز کنترل کند. این کار، گرچه دشوار، اما غیرممکن نیست.
• همچنین ارز دش با کوین‌های دیگری مانند مونرو (Monero) و زی‌کش (ZCash) رقابتی تنگاتنگ خواهد داشت، شبکه‌هایی که آنها نیز تلاش دارند فضای خصوصی بهتری برای کاربران خود مهیا کنند. گفته می‌شود مونرو در این ویژگی بهتر از دش عمل می‌کند. پس بهتر است پیش از سرمایه‌گذاری، این کوین‌ها را نیز دنبال کنید و در نظر داشته باشید.
• به خاطر ماهیت خصوصی دش، احتمال اینکه قانون‌گذاران نظارت دقیق‌تری بر آن داشته باشند بیشتر است، زیرا ممکن است مبادلات غیرقانونی پول با استفاده از ارز دش و با سواستفاده از مزیت ناشناخته بودن طرفین مبادله در این شبکه انجام شود.

این موارد برخی چالش‌هایی هستند که دش با آنها روبروست و شما باید پیش از سرمایه‌گذاری روی این ارز از آنها آگاه باشید.

نکته حائز اهمیت دیگر (نه فقط برای دش، بلکه برای هر رمزارزی) امنیت است.

آیا دش امنیت دارد؟

ارز دش، مانند سایر رمزارزها، راهی امن برای انجام تراکنش بدون نیاز به واسطه و شخص ثالث مهیا می‌کند.

به عنوان مثال، اگر شما از طریق کارت بانکی شتاب خود یک پرداخت انجام دهید، بانک اطمینان حاصل می‌کند که تراکنش به شکلی امن به انجام رسیده و همچنین تمام تراکنش‌ها را برای ارجاعات آینده ثبت می‌کند.

متاسفانه، اگر خللی در امنیت بانک یا سایر واسطه‌های مالی ایجاد شود، تمام کاربران آنها در خطر خواهند بود.

ارز دش، که بر پایه تکنولوژی بلاکچین بنا شده است، گزینه‌ای مطمئن است زیرا این فرآیندها را به شکلی غیرمتمرکز انجام می‌دهد. تراکنش‌های دش، به جای تکیه بر واحدهایی متمرکز مانند بانک‌ها، توسط بیش از ۴ هزار سرور که در سرتاسر جهان پخش شده‌اند پشتیبانی می‌شود.

از این رو می‌توان دش را امن دانست، مگر اینکه باگی در خود تکنولوژی ایجاد شود، شبیه به آنچه که حین راه اندازی این شبکه اتفاق افتاد. به این پدیده که معمولا در ساعات اولیه پس از عرضه یک کوین و در حین استخراج‌های اولیه رخ می‌دهد “مشکل استخراج فوری” (instamine controversy) گفته می‌شود.

هنگامی که دش عرضه شد، دو میلیون دش در عرض ۴۸ ساعت پس از عرضه استخراج شدند. اگر خاطرتان باشد، تنها ۱۸ میلیون دش برای استخراج شدن وجود دارند. خالق دش یکی از بزرگترین بهره‌برداران از این باگ بود.

بعد از آن، دش دیگر دچار مشکلات امنیتی نشد، اما در هر صورت این اتفاق در ذهن سرمایه گذاران شک ایجاد کرده است.

با در نظر گرفتن تمام این نکات، هنوز هم می‌توان گفت دش به اندازه هر رمزارز برتر دیگری امن است.

حال که دانستیم دش چیست، چطور می‌توان از آن استفاده کرد، و تا چه اندازه امنیت دارد، بهتر است نگاهی به موارد احتمالی سواستفاده از این ارز نیز بپردازیم.